เข็ดไปอีกนาน

วันนี้มีเรื่องราวสยองขวัญมาเล่าสู่กันฟังค่ะคุณขา... เคยใช่มั้ยที่เวลาเราไปถ่ายรูปหรือไปเที่ยว แล้วมีคนมาขอดูน้อง บางคนยังไม่ทันจะขออนุญาติเลยอ่ะ ก็หยิบน้องขึ้นไปดึงเชือกปึกๆๆเปลี่ยนสีตา สยองมั้ยคะ ไอ้เราเวลาจะหยิบน้องของคนอื่นต้องขออนุญาติ จะเปลี่ยนสีตายังต้องขอก่อน เพราะรู้ว่าของๆใครใครก็รัก ยิ่งเดี๋ยวนี้คนทั่วไปก็รู้ๆกันแล้วว่าราคาน้องแต่ละตัวไม่ใช่บาทสองบาท พอเห็นก็อยากจะขอดูน้องของจริงว่าเป็นยังไง เราก็ไม่ใช่เศรษฐีที่ไหน กว่าจะได้แต่ละตัวมาก็ต้องทำงานเก็บเงินซื้อ บางทีเจอแบบนี้มันก็ต้องเคืองกันบ้างอ่ะนะ ... เหตุการณ์แรกที่เพิ่งเจอ คุณเพื่อนสนิทของดิชั้นเองคร่าาา มาเยี่ยมเราที่ออฟฟิศ sheก็มานั่งเม้าท์ๆ ว่าชั้นไปซื้อกล้องตัวใหม่มา เม้าท์เสร็จก็บอกว่าขอยืมเอาน้องค็อตต้อน(Hollywood BL ของเรา) เอามาลองถ่ายรูปเล่นหน่อย คือลองตรงโต๊ะทำงานเราอะแหล่ะ เราก็เห็นว่าโอเคไม่ไปไหนไกลตา ระหว่างที่เค้าปลุกปล้ำจับน้อง ให้โพสท่าโน้นท่านี้เราก็กำลังปั่นงานอยู่ เลยไม่ทันได้ระวัง อยู่ๆก็ได้ยินเสียงดึงตาน้องดัง ปึ่กๆๆๆ!!! แม่เจ้าดึงเชือก เปลี่ยนสีตาน้องแรงมากๆๆๆๆๆ หัวใจเราจะวายตาย คือน้องเค้ารุ่นเก่าแล้ว และทุกอย่างเป็นสภาพเดิมเชือกก็เส้นเดิม น้องไม่ได้ผ่านการคัสตอมอะไรมาเลย ดังนั้นต้องระวังมากๆ ดึงแรงขนาดนั้นถ้าเชือกขาดอาจถึงขั้นขาดความเป็นเพื่อนกันได้เลยนะ เราตกใจก็เลยบอกเพื่อนว่า เฮ้ย! แก...อย่าดึงแรงขนาดนั้นชั้นยังไม่กล้าทำขนาดนั้นเลย คำตอบของเพื่อนคือ “โอ้ย...แค่พลาสติกจะโวยวายอะไรนักหนา ไม่พังหรอก” เราก็เลยอธิบายให้เพื่อนฟังว่าน้องเค้ารุ่นเก่านะหลายปีแล้ว พร้อมบอกราคาค่าตัวของน้องไป ทีนี้พอมันรู้ราคาน้องก็เลยขยาดๆ ปนตกใจ แต่ยังไม่เลิกเล่นบอกขอถ่ายรูปอีกหน่อย เราก็ย้ำไปว่าระวังๆหน่อยน้า แป๊บเดียวเอาอีกแล้วค่า ทีนี้เอานิ้วของเธอที่ผ่านการต่อเล็บยาวไปจับตรงแก้มน้อง หวิดจะสีถลอกหลายรอบ ขนาดเราเองยังยอมตัดเล็บสั้นเพราะกลัวเผลอไปโดนหน้าน้องเลยอ่ะ เราก็ร้องบอกมันอีก เฮ้ย! แก...เดี๋ยวแก้มถลอก เพื่อนเถียง ไม่ถลอกหรอก กรี๊ด..ดูม้านนนนน เราเลยบอกเออๆ พอแล้วไม่ต้องถ่ายแล้ว ชั้นหวงโอเคป่ะ เพื่อนก็เลยหัวเราะแห่ะๆ เพราะรู้แล้วว่าเราหวงแถมเริ่มจะเคืองมันแล้ว จบเรื่องที่หนึ่ง มาต่อเรื่องที่สองค่ะ ทีนี่สยองเพิ่มขึ้นไปอีก 2 เท่า ^_^' เรามีหลานสาวซึ่งเป็นลูกของลูกพี่ลูกน้องเรา กำลังเรียนกราฟฟิกอยู่ม.กรุงเทพ หลานคนนี้เค้ารู้ว่าเราสะสมน้องBlythe แล้วเธอมีการบ้านที่จะต้องทำส่งอาจารย์ ประมาณว่าถ่ายรูปสินค้า ทำแคตตาล็อก ทำแพ็คเก็จ แล้วเธอเลยมาหวังพึ่งเรา บอกอาจารย์ไปว่าจะทำแคตตาล็อกชุดตุ๊กตาBlythe เธอก็มาขอยืมลูกสาวบ้านเรา ไปเป็นนางแบบ หลานขอทั้งทีน้าก็ต้องให้สินะทั้งๆที่กลัวก็กลัวหวงก็หวงหลานเราเลือกหนูอามิลี่(NM) กับหนูนานะ(RDP) แล้วหนูอามิลี่ก็ใส่วิกอันที่ใส่ประจำเป็นวิกผมทองยาวและหยิกของCoolcat แล้วที่ให้เธอยืมไปอีกก็คือเสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้า เรายกให้ไปทั้งกล่องเลย เพราะหลานบอกว่าต้องเลือกก่อนแล้วต้องยืมชุดไปทำแพ็คเก็จด้วย เวลาเราเก็บของเราจะเก็บแยกอย่างดี ช่องนี้เสื้อ ช่องนี้กางเกง รองเท้าก็เอาใส่กล่องอย่างดี ปรากฎว่าพอวันที่เอาน้องมาคืนเราไม่ได้เจอหลาน หลานเค้าเลยฝากน้องเอาไว้กับแม่เรา พอเราไปเห็นสภาพน้องในกระเป๋าแทบสลบ น้องถูกยัดรวมๆมากับเสื้อผ้า ส่วนเสื้อผ้าก็กระจัดกระจาย รองเท้าไม่ได้อยู่ในกล่อง แต่โยนๆใส่กระเป๋ามา พอเราตรวจเช็คสภาพตุ๊กตา ก็พบว่าหนูอามิลี่อายชิพหลุดเข้าไปในหัว 1 ข้าง แสดงว่าเค้าดึงตาแรงมากๆ วิกCoolcat ที่เป็นทรงที่สวยมากๆ กลายเป็นเหมือนผมของคนที่ถูกไฟฟ้าช็อต...ฟูชี้ไปชี้มา ดูแล้วเป็นเพราะเค้าเอาหวีถี่ๆมาหวีวิก คุณขานึกออกมั้ยคะ เหมือนผมหยิกที่ดัดมาน่ะค่ะ ใครเค้าเอาหวีถี่หวีกันบ้างคะ มันจะทำให้ลอนผมมันแตกน่ะค่ะ พูดง่ายๆคือวิกอันนี้พังไปเลย ส่วนหนูนานะมาในสภาพขาโดนดัดให้งอไปด้านหน้า ไม่่ใช่ขาตรงนะคะ แต่ดัดเลยไปด้านหน้าน่ะค่ะ พอลองดึงตากลไกตาก็ติดๆขัดๆอีกแล้ว แปลว่าโดนดึงแรงๆเช่นกัน ฮือๆๆๆ เศร้าๆๆ เข็ดแล้วต่อไปจะไม่ให้คนที่ไม่เคยเลยน้องยืมน้องไปแบบนี้อีกแล้ว เสียใจมากๆ อาจจะดูเหมือนเว่อร์ หวงน้องไม่เข้าเรื่อง แต่เพราะน้องเป็นของรักของหวงของเรานี่นา เตือนๆเพื่อนๆไว้นะคะ อย่าทิ้งน้องไว้ใกล้มือคนไม่เคยเล่นน้องค่ะ อันตรายจริงๆ เราแก้ปัญหาวิกที่เสียไปแล้วด้วยการถักผมเป็นเปียเล็กๆทั้งสองข้างเลยค่ะ เสียดายไม่อยากทิ้ง แต่หนูอามิลี่ใส่แล้วก็น่ารักดีนะเนี่ย ... นอกจากนั้นวันนี้มีรูปน้องซูเคร่มาอวดค่ะ น้องคัสตอมรอบ 2 และแก้ไขเรื่องตามองสูงไปเรียบร้อยแล้วนะคะ แล้วก็ติดขนตาใหม่ ทำeye boggle เพ้นท์เปลือกตาสีเข้ากะสีอายแชโดว์ พ่นสเปรย์ทำผิวแมทท์ด้วย ชอบผิวแมทท์แบบนี้มากๆ มันดูนวลๆต่างจากผิวของรุ่นอื่นอ่ะค่ะ หนูซูเคร่สวยขึ้นเยอะเลยเนอะ กรี๊ดมากๆ เลย^_^ เฮ้อ...เหนื่อย...พิมพ์ยาวๆก็เมื่อยนะนี่