ความสุขเล็กๆ ในชีวิต

คนใกล้ตัวของเราทั้งคุณสามี พ่อ แม่ น้อง เพื่อน ทุกคนรู้ดีว่าเราเป็นคนบ้างานขนาดไหน เวลาเรามุทำงานเราจะทำๆๆๆๆหาตังค์ๆๆๆๆๆทำอยู่อย่างนั้นเหนื่อยยังไงก็ไม่ยอมให้เสีย เรื่องความรับผิดชอบ รับงานลูกค้ามาก็ต้องทำให้เสร็จ(และดีด้วยไม่เคยทำชุ่ยๆ) งานที่ออฟฟิศยิ่งให้ความสำคัญมาก เพราะเป็นกิจการของเราเอง มันเลยดูเหมือนบางทีเราเอาแต่บ้างานจนไม่มีเวลาให้ความสุขกับตัวเองบ้างก่อนหน้านี้เวลาเราเครียดมากๆ ก็จะหาเวลาออกไปถ่ายรูปๆ ต้นไม้ดอกไม้ ของสวยๆงามๆถ่ายหมาถ่ายแมวไปเรื่อย บางทีก็ถ่ายรูปของเล่น ฟิกเกอร์ต่างๆที่สะสมไว้ ถ่ายบาร์บี้นั่นหล่ะปลื้มแล้ว แต่ในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา หลังจากเริ่มเล่นตุ๊กตาหัวโตตัวแรกคือ Pullip รุ่น Veritas แล้วตามมาด้วยตุ๊กตา Blythe ที่เราหลงรักเค้าจากรูปถ่ายมาหลายปีแล้ว นะตอนนี้มีน้องBlythe 2 ตัว Prima Dolly Saffy กับ Natasha Mooreทำให้เราได้กลับมาค้นพบความสุขบางอย่างที่เราเคยมีแล้วเราลืมมันไป คือการได้กลับมาจับงานเย็บปักถักร้อยที่เรารักมากๆ และลืมมันไปตั้งหลายปี ตั้งแต่เด็กๆ เราก็ชอบงานพวกนี้มาตลอดเลย ทั้งงานเย็บผ้าด้วยมือ ด้วยจักรเย็บผ้า งานถัก นิตติ้ง โครเชต์ ได้ทำเสื้อผ้าให้ตุ๊กตาทำให้เราสนุกมาก ได้หลุดออกมาจากโต๊ะคอมบ้าง ได้ออกไปพาตุ๊กตาไปถ่ายรูปหามุมสวยๆ บางทีไปเดินหาอุปกรณ์ทำชุดตุ๊กตา เหนื่อยๆก็เหนื่อยนะแต่มันมีความสุขจัง เวลาทำงานพอเหนื่อยๆ ก็หยิบเค้าขึ้นมาลูบๆคลำ มองหน้าเค้าก็รู้สึกดี เพราะเค้าน่ารักมีเสน่ห์มากๆ มองหน้าเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อเลย...(จนคุณสามีบ่นๆ ว่าเดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยสนใจเค้า) แหมนะ ก็ไม่ได้รักน้อยลงซะหน่อย แค่อยากมีโลกส่วนตัวของเราบ้างเป็นบางเวลาเท่านั้นเอง....ความสุขเล็กๆ ของเราก็คือ

แค่ได้เห็นหน้าน้องตุ๊กตา “อึนฮเย” “อามิลี่” และ “รีส” สามสาวผู้น่ารัก แค่นี้แหล่ะพอแล้ว

 

(รูปนี้ตอนพาสามสาวไปถ่ายรูปเล่นที่สวนรถไฟ ดูหน้าเราก็คงรู้ว่าเหนื่อยมากเพราะเพิ่งเสร็จจากเดิน JJ มา แต่แววตาปลาบปลื้มและมีความสุขมากเลยว่ามั้ยล่ะ...) 

(รูปนี้ฮาดี ถือซะว่าเป็นภาพเบื้องหลังละกัน แบบว่าเพลินมากจริงๆ อ่ะ 555 ทำไปได้)